Nieuwe wetgeving herkomstetikettering

Op 1 april 2020 is er een nieuwe wetgeving van start gegaan voor producenten met een vrijwillige herkomstvermelding: uitvoeringsverordening 2018/775. Sinds dan is het zo dat indien het land van oorsprong of de plaats van herkomst van een levensmiddel vermeld wordt en en niet hetzelfde is als dat van het primaire ingrediënt, dit moet opgenomen worden in de etikettering van het product. Bijkomend werd ook de vermelding van de informatie op het etiket vastgelegd door regels. 

Herkomstverwijzing 

Indien de origine (land van oorsprong of plaats van herkomst) van een primair ingrediënt niet hetzelfde is als de origine (land van oorsprong of plaats van herkomst) van het verkochte eindproduct, dan wordt de etikettering van het product als volgt aangevuld:

Optie 1: er wordt een verwijzing gemaakt naar het geografisch gebied waarvan het primaire ingrediënt afkomstig is.

Optie 2: middels een vermelding als volgt: “(naam van het primaire ingrediënt) is niet afkomstig van (origine van het levensmiddel)” of een soortgelijke formulering die dezelfde betekenis heeft.

Reeds in handel gebrachte of geëtiketteerde producten

Levensmiddelen die vóór 1 april 2020 in handel zijn gebracht of geëtiketteerd, mogen worden verhandeld tot de voorraden zijn uitgeput.

In deze whitepaper gaan we nog dieper in op deze nieuwe wetgeving. 

Download hem hier!